13 Kasım 2008 Perşembe

ordan burdan 2



Kuzenim kıyafet rengini belirlemiş,elinde bir bilgisayar çıktısıyla yanımda bitiverdi Şeker Bayramı öncesi...Kağıtta bir kaç kolye modeli mevcuttu :D Ben hemen mesajı aldım.Birlikte boncukçunun yolunu tuttuk.O mu bu mu derken küpe aparatlarını bile kullanmaya karar verdik modelimize uygun olsun diye.Ortaya net olmasa da sağdaki model çıktı.(gerçi benim en beğenerek aldığım boncuk flaşın kurbanı olmuş ama olsun) Hemde 3.5 ytlye.Tam öğrenci işi oldu yani:)
İstanbul için pek de günüm kalmadı.Vuslata 4 günüm var.İstanbul'u İstanbul yapanlarla yani biricik alemle buluşmaa pek de bişi kalmadı.Heyecan had safhada yani.Kardeşim muhakkak bir haftalık gezi programı yapmştır.Organizasyon konusunda da üstüne yoktur hani:D Bana da bu programa uymak kadar keyif veren birşey yoktur...
Dedem... 8 ocak 2008'de aldığımız kahredici bir haberin öznesi.Sıkı bir soğuk algınlığı gibi görünen şey aslında bize hiç uğramaz zannettiğimiz lanet hastalığın ulağıymış.Canımız çok yanmıştı o dönem.Aklımıza geldikçe hala da yanar ya....Yapılan tetkiklerin hatalı sonuç vermesi temennisiyle başlayan o dönem kemoterapi süreci ve onun getirdikleriyle (aslında daha çok götürdükleri demek daha yerinde olur sanırım) devam etti.6 kür uygulanan ilaçlar simsiyah kitlelerin gücünü oldukça zayıflattı.Sanırım yaşının geçince olması da bizim için avantajdı.Son tetkikte yok olduklarını farkettik.Dualarımızın yerine ulaşmasıyla gerçekleşen bir mucizeydi belki.Belki de tıbbın bizim işimize çok yaramasıydı.O dönem öyle böyle birşey oldu ve Allah bize dedemizi bağışladı.İlk duyduğumuz andan itibaren hiç isyan etmedik ve bunu da tesadüf olmadığını unutmadık.O zamanlar anneannemin içini dökmek için çırpındığımız sohbetlerin birinde (ki sağolsun o da hasta olmasına rağmen üzüntünün onu kötüleştirme riskine rağmen içine atmak için oldukça büyük bir direnç gösterdi!) "Ben öleceğini biliyorum.Tek istediğim biraz daha yanımda kalsın" cümlesini kurdu.Bu da tüm o sıkıntılı zamanların en acıtan cümlesi oldu.Bunca şey neden anlatıldı derseniz dedem artık haylice iyi.Bel fıtığını yenmeye çalışıyor şimdi.Bugün aldığımız iyi haber şimdilik operasyona gerek duyulmadığı ve kemiklerde bir kitleye rastlanmadığını öğrenmemiz oldu.Bu haberi paylaşmak içindi bunca dramatik hikayeyi anlatmam.

5 yorum:

Adsız dedi ki...

canım benim yapanda güzel takanda;)

Adsız dedi ki...

Öncelikle ziyaretin için sağol.Geçmiş olsun ayrıca.Takı yapmak ne zebkli değil mi. Bu arada bende ekledim seni sağolasın.Sevgiler.

gunduz68 dedi ki...

rica ederim uzun zaman yani blog sahibi olmadan öncede seni takip ediyordum.çok eğlenceli geliyor seni izlemek:D

gunduz68 dedi ki...

bu arada en sevdiğim işlerden biri takı yapmak,malzeme seçmek...

Adsız dedi ki...

A ne güzel ne mutlu bana o zaman bol bol yapta bende göreyim canım. Sevgiler

Etiketler

İzleyiciler